wspomóc

Polish

Etymology

From ws- +‎ pomóc.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈfspɔ.mut͡s/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔmut͡s
  • Syllabification: wspo‧móc

Verb

wspomóc pf (imperfective wspomagać)

  1. (transitive) to assist, to lend a hand, to help
  2. (reflexive) to help oneself
  3. (reflexive) to help each other

Conjugation
Conjugation of wspomóc pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wspomóc
future tense 1st wspomogę wspomożemy
2nd wspomożesz wspomożecie
3rd wspomoże wspomogą
impersonal wspomoże się
past tense 1st wspomogłem wspomogłam wspomogliśmy wspomogłyśmy
2nd wspomogłeś wspomogłaś wspomogliście wspomogłyście
3rd wspomógł wspomogła wspomogło wspomogli wspomogły
impersonal wspomożono
conditional 1st wspomógłbym wspomogłabym wspomoglibyśmy wspomogłybyśmy
2nd wspomógłbyś wspomogłabyś wspomoglibyście wspomogłybyście
3rd wspomógłby wspomogłaby wspomogłoby wspomogliby wspomogłyby
impersonal wspomożono by
imperative 1st niech wspomogę wspomóżmy
2nd wspomóż wspomóżcie
3rd niech wspomoże niech wspomogą
passive adjectival participle wspomożony wspomożona wspomożone wspomożeni wspomożone
anterior adverbial participle wspomógłszy
verbal noun wspomożenie

Further reading
  • wspomóc in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wspomóc in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.