wyśmienity
Polish
Etymology
Inherited from Old Polish wyśmienity, from *wyśmień + -ity, from Proto-Slavic *vysmenь (“height”), from *vysъ.
Pronunciation
- IPA(key): /vɨ.ɕmjɛˈɲi.tɨ/
Audio (file) - Rhymes: -itɨ
- Syllabification: wy‧śmie‧ni‧ty
Adjective
wyśmienity (comparative wyśmienitszy, superlative najwyśmienitszy, adverb wyśmienicie)
- delicious, exquisite (especially of food)
- Synonyms: see Thesaurus:dobry
Declension
Declension of wyśmienity
| case | singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine personal/animate | masculine inanimate | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||
| nominative, vocative | wyśmienity | wyśmienite | wyśmienita | wyśmienici | wyśmienite | ||
| genitive | wyśmienitego | wyśmienitej | wyśmienitych | ||||
| dative | wyśmienitemu | wyśmienitym | |||||
| accusative | wyśmienitego | wyśmienity | wyśmienite | wyśmienitą | wyśmienitych | wyśmienite | |
| instrumental | wyśmienitym | wyśmienitymi | |||||
| locative | wyśmienitej | wyśmienitych | |||||
Derived terms
noun
- wyśmienitość
Further reading
- wyśmienity in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- wyśmienity in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.