wyadmirować

Polish

Etymology

From wy- + admirować. First attested in 1868.[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /vɨ.ad.miˈrɔ.vat͡ɕ/
  • Rhymes: -ɔvat͡ɕ
  • Syllabification: wy‧ad‧mi‧ro‧wać

Verb

wyadmirować pf

  1. (reflexive, obsolete) to admire a lot, to admire to one's heart's content
    Synonym: naadmirować
    nie móc się admirowaćto not be able to admire enough
    • 1876, Gazeta Polska : (dawniej Codzienna), number 112, page 2:
      [] i najrozmaitsze mądrości, także wydrukowane to człowiek czytając, wyadmirować i wydziwić się nie może []
      [] and various wisdoms, also printed, a man reading, one cannot admire and marvel enough []
    • 1881, Józef Ignacy Kraszewski, Sama jedna : powieść współczesna, volume 2, page 69:
      Nie może się wyadmirować jej męztwa, wytrwałości, energii i charakteru.
      He can't admire her bravery, perseverance, energy and character enough.
    • 1885, Narcyza Żmichowska, Listy Narcyzy Żmichowskiej do rodziny i przyjaciół : opatrzone wstępem, volume 2, page 563:
      Pani D. tego roczna mężatka nie mogła się „wyadmirować“ jakichś dwóch swoich sąsiadek a twoich elewek.
      Mrs. D. woman couldn't "admire" this year-old married woman and some two of her neighbors and your elewki enough.
    • 1928, Maria Grossek-Korycka, Świat kobiecy, page 52:
      Zostałam za to wycałowana i wyadmirowana.
      I was kissed and admired for it.

Conjugation

adjective
adverb
nouns
verbs

References

  1. Czas, volume 21, issue 291, 1868, page 1

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.