wygarnąć

Polish

Etymology

From wy- +‎ garnąć.

Pronunciation
  • IPA(key): /vɨˈɡar.nɔɲt͡ɕ/
  • Rhymes: -arnɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: wy‧gar‧nąć

Verb

wygarnąć pf (imperfective wygarniać)

  1. (transitive) to scoop out
  2. (colloquial, transitive, with personal object in dative) to give a piece of one's mind

Conjugation
Conjugation of wygarnąć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wygarnąć
future tense 1st wygarnę wygarniemy
2nd wygarniesz wygarniecie
3rd wygarnie wygarną
impersonal wygarnie się
past tense 1st wygarnąłem wygarnęłam wygarnęliśmy wygarnęłyśmy
2nd wygarnąłeś wygarnęłaś wygarnęliście wygarnęłyście
3rd wygarnął wygarnęła wygarnęło wygarnęli wygarnęły
impersonal wygarnięto
conditional 1st wygarnąłbym wygarnęłabym wygarnęlibyśmy wygarnęłybyśmy
2nd wygarnąłbyś wygarnęłabyś wygarnęlibyście wygarnęłybyście
3rd wygarnąłby wygarnęłaby wygarnęłoby wygarnęliby wygarnęłyby
impersonal wygarnięto by
imperative 1st niech wygarnę wygarnijmy
2nd wygarnij wygarnijcie
3rd niech wygarnie niech wygarną
passive adjectival participle wygarnięty wygarnięta wygarnięte wygarnięci wygarnięte
anterior adverbial participle wygarnąwszy
verbal noun wygarnięcie

Further reading
  • wygarnąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wygarnąć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.