wykrzywić

Polish

Etymology

From wy- +‎ krzywić.

Pronunciation
  • IPA(key): /vɨˈkʂɨ.vit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɨvit͡ɕ
  • Syllabification: wy‧krzy‧wić

Verb

wykrzywić pf (imperfective wykrzywiać)

  1. (transitive) to bend out of shape, to distort, to contort
  2. (reflexive) to become distorted, to become contorted
  3. (reflexive) to grimace, to wince

Conjugation
Conjugation of wykrzywić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wykrzywić
future tense 1st wykrzywię wykrzywimy
2nd wykrzywisz wykrzywicie
3rd wykrzywi wykrzywią
impersonal wykrzywi się
past tense 1st wykrzywiłem wykrzywiłam wykrzywiliśmy wykrzywiłyśmy
2nd wykrzywiłeś wykrzywiłaś wykrzywiliście wykrzywiłyście
3rd wykrzywił wykrzywiła wykrzywiło wykrzywili wykrzywiły
impersonal wykrzywiono
conditional 1st wykrzywiłbym wykrzywiłabym wykrzywilibyśmy wykrzywiłybyśmy
2nd wykrzywiłbyś wykrzywiłabyś wykrzywilibyście wykrzywiłybyście
3rd wykrzywiłby wykrzywiłaby wykrzywiłoby wykrzywiliby wykrzywiłyby
impersonal wykrzywiono by
imperative 1st niech wykrzywię wykrzywmy
2nd wykrzyw wykrzywcie
3rd niech wykrzywi niech wykrzywią
passive adjectival participle wykrzywiony wykrzywiona wykrzywione wykrzywieni wykrzywione
anterior adverbial participle wykrzywiwszy
verbal noun wykrzywienie

Further reading
  • wykrzywić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wykrzywić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.