wypoczęty
Polish
Etymology
From wypocząć + -ęty.
Pronunciation
- IPA(key): /vɨ.pɔˈt͡ʂɛn.tɨ/
Adjective
wypoczęty (comparative bardziej wypoczęty, superlative najbardziej wypoczęty)
Declension
declension of wypoczęty
case | singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine personal/animate | masculine inanimate | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||
nominative, vocative | wypoczęty | wypoczęte | wypoczęta | wypoczęci | wypoczęte | ||
genitive | wypoczętego | wypoczętej | wypoczętych | ||||
dative | wypoczętemu | wypoczętym | |||||
accusative | wypoczętego | wypoczęty | wypoczęte | wypoczętą | wypoczętych | wypoczęte | |
instrumental | wypoczętym | wypoczętymi | |||||
locative | wypoczętej | wypoczętych |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.