wyryć

Old Polish

From wy- +‎ ryć. First attested in 1462.

wyryć pf

B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “wyryć”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Inherited from Old Polish wyryć. By surface analysis, wy- +‎ ryć. First attested in 1462.[1]

wyryć pf (imperfective ryć)

(transitive) to etch out letters, to engrave [+instrumental = with what]
Synonym: wyżłobić
(transitive) to dig out (to remove earth)

wyryć pf

Conjugation of wyryć impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wyryć
present tense	1^st	wyryję			wyryjemy
	2^nd	wyryjesz			wyryjecie
	3^rd	wyryje			wyryją
	impersonal	wyryje się
past tense	1^st	wyryłem	wyryłam		wyryliśmy	wyryłyśmy
	2^nd	wyryłeś	wyryłaś		wyryliście	wyryłyście
	3^rd	wyrył	wyryła	wyryło	wyryli	wyryły
	impersonal	wyryto
future tense	1^st	będę wyrył, będę wyryć	będę wyryła, będę wyryć		będziemy wyryli, będziemy wyryć	będziemy wyryły, będziemy wyryć
	2^nd	będziesz wyrył, będziesz wyryć	będziesz wyryła, będziesz wyryć		będziecie wyryli, będziecie wyryć	będziecie wyryły, będziecie wyryć
	3^rd	będzie wyrył, będzie wyryć	będzie wyryła, będzie wyryć	będzie wyryło, będzie wyryć	będą wyryli, będą wyryć	będą wyryły, będą wyryć
	impersonal	będzie wyryć się
conditional	1^st	wyryłbym	wyryłabym		wyrylibyśmy	wyryłybyśmy
	2^nd	wyryłbyś	wyryłabyś		wyrylibyście	wyryłybyście
	3^rd	wyryłby	wyryłaby	wyryłoby	wyryliby	wyryłyby
	impersonal	wyryto by
imperative	1^st	niech wyryję			wyryjmy
	2^nd	wyryj			wyryjcie
	3^rd	niech wyryje			niech wyryją
active adjectival participle		wyryjący	wyryjąca	wyryjące	wyryjący	wyryjące
passive adjectival participle		wyryty	wyryta	wyryte	wyryci	wyryte
contemporary adverbial participle		wyryjąc
verbal noun		wyrycie

B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “wyryć”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

wyryć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
wyryć in Polish dictionaries at PWN
Samuel Bogumił Linde (1807-1814), “wyryć”, in Słownik języka polskiego, volume 4, page 481
Aleksander Zdanowicz (1861), “wyryć”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1919), “wyryć”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 7, Warsaw, page 1015
wyryć in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.