wyrządzić

Polish

From wy- +‎ rządzić.

wyrządzić pf (imperfective wyrządzać)

(transitive, derogatory) to inflict [+accusative = something] [+dative = on someone]
Wczorajsza wichura wyrządziła poważne szkody. ― Yesterday's windstorm inflicted severe damage.

Usually used in phrases such as wyrządzić krzywdę, wyrządzić szkody, and similar.

Conjugation of wyrządzić pf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wyrządzić
future tense	1^st	wyrządzę			wyrządzimy
	2^nd	wyrządzisz			wyrządzicie
	3^rd	wyrządzi			wyrządzą
	impersonal	wyrządzi się
past tense	1^st	wyrządziłem	wyrządziłam		wyrządziliśmy	wyrządziłyśmy
	2^nd	wyrządziłeś	wyrządziłaś		wyrządziliście	wyrządziłyście
	3^rd	wyrządził	wyrządziła	wyrządziło	wyrządzili	wyrządziły
	impersonal	wyrządzono
conditional	1^st	wyrządziłbym	wyrządziłabym		wyrządzilibyśmy	wyrządziłybyśmy
	2^nd	wyrządziłbyś	wyrządziłabyś		wyrządzilibyście	wyrządziłybyście
	3^rd	wyrządziłby	wyrządziłaby	wyrządziłoby	wyrządziliby	wyrządziłyby
	impersonal	wyrządzono by
imperative	1^st	niech wyrządzę			wyrządźmy
	2^nd	wyrządź			wyrządźcie
	3^rd	niech wyrządzi			niech wyrządzą
passive adjectival participle		wyrządzony	wyrządzona	wyrządzone	wyrządzeni	wyrządzone
anterior adverbial participle		wyrządziwszy
verbal noun		wyrządzenie