wysłowić

Polish

Etymology

From wy- +‎ słowo +‎ -ić.

Pronunciation
  • IPA(key): /vɨˈswɔ.vit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔvit͡ɕ
  • Syllabification: wy‧sło‧wić

Verb

wysłowić pf (imperfective wysławiać)

  1. (transitive) to express, to put into words
  2. (reflexive) to express oneself

Conjugation
Conjugation of wysłowić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wysłowić
future tense 1st wysłowię wysłowimy
2nd wysłowisz wysłowicie
3rd wysłowi wysłowią
impersonal wysłowi się
past tense 1st wysłowiłem wysłowiłam wysłowiliśmy wysłowiłyśmy
2nd wysłowiłeś wysłowiłaś wysłowiliście wysłowiłyście
3rd wysłowił wysłowiła wysłowiło wysłowili wysłowiły
impersonal wysłowiono
conditional 1st wysłowiłbym wysłowiłabym wysłowilibyśmy wysłowiłybyśmy
2nd wysłowiłbyś wysłowiłabyś wysłowilibyście wysłowiłybyście
3rd wysłowiłby wysłowiłaby wysłowiłoby wysłowiliby wysłowiłyby
impersonal wysłowiono by
imperative 1st niech wysłowię wysłówmy
2nd wysłów wysłówcie
3rd niech wysłowi niech wysłowią
passive adjectival participle wysłowiony wysłowiona wysłowione wysłowieni wysłowione
anterior adverbial participle wysłowiwszy
verbal noun wysłowienie

Further reading
  • wysłowić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wysłowić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.