wyspowiadać

Polish

Etymology

From wy- +‎ spowiadać.

Pronunciation
  • IPA(key): /vɨs.pɔˈvja.dat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -adat͡ɕ
  • Syllabification: wys‧po‧wia‧dać

Verb

wyspowiadać pf (imperfective spowiadać)

  1. (transitive, Christianity) to hear a confession, to act as a confessor for someone
  2. (reflexive, Christianity) to confess (to disclose sins)
  3. (reflexive, by extension, humorous) to describe one's behaviour in detail to a superior or guardian

Conjugation
Conjugation of wyspowiadać pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wyspowiadać
future tense 1st wyspowiadam wyspowiadamy
2nd wyspowiadasz wyspowiadacie
3rd wyspowiada wyspowiadają
impersonal wyspowiada się
past tense 1st wyspowiadałem wyspowiadałam wyspowiadaliśmy wyspowiadałyśmy
2nd wyspowiadałeś wyspowiadałaś wyspowiadaliście wyspowiadałyście
3rd wyspowiadał wyspowiadała wyspowiadało wyspowiadali wyspowiadały
impersonal wyspowiadano
conditional 1st wyspowiadałbym wyspowiadałabym wyspowiadalibyśmy wyspowiadałybyśmy
2nd wyspowiadałbyś wyspowiadałabyś wyspowiadalibyście wyspowiadałybyście
3rd wyspowiadałby wyspowiadałaby wyspowiadałoby wyspowiadaliby wyspowiadałyby
impersonal wyspowiadano by
imperative 1st niech wyspowiadam wyspowiadajmy
2nd wyspowiadaj wyspowiadajcie
3rd niech wyspowiada niech wyspowiadają
passive adjectival participle wyspowiadany wyspowiadana wyspowiadane wyspowiadani wyspowiadane
anterior adverbial participle wyspowiadawszy
verbal noun wyspowiadanie

Further reading
  • wyspowiadać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wyspowiadać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.