wywietrzeć

Polish

Etymology

From wy- +‎ wietrzeć.

Pronunciation
  • IPA(key): /vɨˈvjɛt.ʂɛt͡ɕ/
  • Rhymes: -ɛtʂɛt͡ɕ
  • Syllabification: wy‧wiet‧rzeć

Verb

wywietrzeć pf

  1. (intransitive) to lose one's scent, to lose freshness, to go stale
  2. (intransitive) to evaporate, to dissipate

Conjugation
Conjugation of wywietrzeć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wywietrzeć
future tense 1st wywietrzeję wywietrzejemy
2nd wywietrzejesz wywietrzejecie
3rd wywietrzeje wywietrzeją
impersonal wywietrzeje się
past tense 1st wywietrzałem wywietrzałam wywietrzeliśmy wywietrzałyśmy
2nd wywietrzałeś wywietrzałaś wywietrzeliście wywietrzałyście
3rd wywietrzał wywietrzała wywietrzało wywietrzeli wywietrzały
impersonal wywietrzano
conditional 1st wywietrzałbym wywietrzałabym wywietrzelibyśmy wywietrzałybyśmy
2nd wywietrzałbyś wywietrzałabyś wywietrzelibyście wywietrzałybyście
3rd wywietrzałby wywietrzałaby wywietrzałoby wywietrzeliby wywietrzałyby
impersonal wywietrzano by
imperative 1st niech wywietrzeję wywietrzejmy
2nd wywietrzej wywietrzejcie
3rd niech wywietrzeje niech wywietrzeją
anterior adverbial participle wywietrzawszy
verbal noun wywietrzenie

Further reading
  • wywietrzeć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wywietrzeć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.