zagrozić

Polish

Etymology

From za- +‎ grozić.

Pronunciation
  • IPA(key): /zaˈɡrɔ.ʑit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔʑit͡ɕ
  • Syllabification: za‧gro‧zić

Verb

zagrozić pf (imperfective grozić)

  1. (transitive, intransitive) to threaten, to menace (make threats towards)

zagrozić pf (imperfective zagrażać)

  1. (transitive) to endanger, to threaten, to jeopardise

Conjugation
Conjugation of zagrozić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zagrozić
future tense 1st zagrożę zagrozimy
2nd zagrozisz zagrozicie
3rd zagrozi zagrożą
impersonal zagrozi się
past tense 1st zagroziłem zagroziłam zagroziliśmy zagroziłyśmy
2nd zagroziłeś zagroziłaś zagroziliście zagroziłyście
3rd zagroził zagroziła zagroziło zagrozili zagroziły
impersonal zagrożono
conditional 1st zagroziłbym zagroziłabym zagrozilibyśmy zagroziłybyśmy
2nd zagroziłbyś zagroziłabyś zagrozilibyście zagroziłybyście
3rd zagroziłby zagroziłaby zagroziłoby zagroziliby zagroziłyby
impersonal zagrożono by
imperative 1st niech zagrożę zagroźmy
2nd zagroź zagroźcie
3rd niech zagrozi niech zagrożą
passive adjectival participle zagrożony zagrożona zagrożone zagrożeni zagrożone
anterior adverbial participle zagroziwszy
verbal noun zagrożenie

Further reading
  • zagrozić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zagrozić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.