zakląć

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish zakląć, from Proto-Slavic *zaklęti. By surface analysis, za- +‎ kląć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈza.klɔɲt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -aklɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: za‧kląć

Verb

zakląć pf (imperfective zaklinać)

  1. (transitive) to curse, to swear (to utter a vulgar curse)
  2. (transitive) to beg, to plead
  3. (transitive, in fairy tales, occult) to adjure, to bedevil, to conjure, to curse (to use a magical charm)
  4. (reflexive) to swear (to promise fervently)

Conjugation
Conjugation of zakląć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zakląć
future tense 1st zaklnę zaklniemy
2nd zaklniesz zaklniecie
3rd zaklnie zaklną
impersonal zaklnie się
past tense 1st zakląłem zaklęłam zaklęliśmy zaklęłyśmy
2nd zakląłeś zaklęłaś zaklęliście zaklęłyście
3rd zaklął zaklęła zaklęło zaklęli zaklęły
impersonal zaklęto
conditional 1st zakląłbym zaklęłabym zaklęlibyśmy zaklęłybyśmy
2nd zakląłbyś zaklęłabyś zaklęlibyście zaklęłybyście
3rd zakląłby zaklęłaby zaklęłoby zaklęliby zaklęłyby
impersonal zaklęto by
imperative 1st niech zaklnę zaklnijmy
2nd zaklnij zaklnijcie
3rd niech zaklnie niech zaklną
passive adjectival participle zaklęty zaklęta zaklęte zaklęci zaklęte
anterior adverbial participle zakląwszy
verbal noun zaklęcie

Derived terms
noun
nouns

Further reading
  • zakląć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zakląć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.