zamiatać

Polish

Pronunciation
  • IPA(key): /zaˈmja.tat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -atat͡ɕ
  • Syllabification: za‧mia‧tać

Verb

zamiatać impf (perfective zamieść)

  1. (transitive) to sweep

Conjugation
Conjugation of zamiatać impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zamiatać
present tense 1st zamiatam zamiatamy
2nd zamiatasz zamiatacie
3rd zamiata zamiatają
impersonal zamiata się
past tense 1st zamiatałem zamiatałam zamiataliśmy zamiatałyśmy
2nd zamiatałeś zamiatałaś zamiataliście zamiatałyście
3rd zamiatał zamiatała zamiatało zamiatali zamiatały
impersonal zamiatano
future tense 1st będę zamiatał,
będę zamiatać
 będę zamiatała,
będę zamiatać
 będziemy zamiatali,
będziemy zamiatać
 będziemy zamiatały,
będziemy zamiatać
2nd będziesz zamiatał,
będziesz zamiatać
 będziesz zamiatała,
będziesz zamiatać
 będziecie zamiatali,
będziecie zamiatać
 będziecie zamiatały,
będziecie zamiatać
3rd będzie zamiatał,
będzie zamiatać
 będzie zamiatała,
będzie zamiatać
 będzie zamiatało,
będzie zamiatać
 będą zamiatali,
będą zamiatać
 będą zamiatały,
będą zamiatać
impersonal będzie zamiatać się
conditional 1st zamiatałbym zamiatałabym zamiatalibyśmy zamiatałybyśmy
2nd zamiatałbyś zamiatałabyś zamiatalibyście zamiatałybyście
3rd zamiatałby zamiatałaby zamiatałoby zamiataliby zamiatałyby
impersonal zamiatano by
imperative 1st niech zamiatam zamiatajmy
2nd zamiataj zamiatajcie
3rd niech zamiata niech zamiatają
active adjectival participle zamiatający zamiatająca zamiatające zamiatający zamiatające
passive adjectival participle zamiatany zamiatana zamiatane zamiatani zamiatane
contemporary adverbial participle zamiatając
verbal noun zamiatanie

Derived terms

Further reading
  • zamiatać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zamiatać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.