zapłakać

Polish

Etymology

From za- +‎ płakać.

Pronunciation
  • IPA(key): /zaˈpwa.kat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -akat͡ɕ
  • Syllabification: za‧pła‧kać

Verb

zapłakać pf

  1. (intransitive) to start crying
  2. (intransitive) to deplore, to lament over
    Synonym: ubolewać
  3. (intransitive) to keen (to utter with a loud wailing voice or wordless cry)
    Synonym: chlipać

zapłakać pf (imperfective zapłakiwać)

  1. (reflexive) to cry extensively

Conjugation
Conjugation of zapłakać pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zapłakać
future tense 1st zapłaczę zapłaczemy
2nd zapłaczesz zapłaczecie
3rd zapłacze zapłaczą
impersonal zapłacze się
past tense 1st zapłakałem zapłakałam zapłakaliśmy zapłakałyśmy
2nd zapłakałeś zapłakałaś zapłakaliście zapłakałyście
3rd zapłakał zapłakała zapłakało zapłakali zapłakały
impersonal zapłakano
conditional 1st zapłakałbym zapłakałabym zapłakalibyśmy zapłakałybyśmy
2nd zapłakałbyś zapłakałabyś zapłakalibyście zapłakałybyście
3rd zapłakałby zapłakałaby zapłakałoby zapłakaliby zapłakałyby
impersonal zapłakano by
imperative 1st niech zapłaczę zapłaczmy
2nd zapłacz zapłaczcie
3rd niech zapłacze niech zapłaczą
anterior adverbial participle zapłakawszy
verbal noun zapłakanie

Derived terms
adjective

Further reading
  • zapłakać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zapłakać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.