zbałamucić

Polish

Etymology

From z- +‎ bałamucić.

Pronunciation
  • IPA(key): /zba.waˈmu.t͡ɕit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ut͡ɕit͡ɕ
  • Syllabification: zba‧ła‧mu‧cić

Verb

zbałamucić pf (imperfective bałamucić)

  1. (transitive) to have on (to trick or deceive deliberately; to play a prank on)
    Synonyms: see Thesaurus:oszukać
  2. (transitive) to dally, to dawdle, to idle, to loll, to lollygag
    Synonyms: see Thesaurus:próżnować
  3. (transitive) to dizzy
    Synonym: zawracać w głowie

Conjugation
Conjugation of zbałamucić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zbałamucić
future tense 1st zbałamucę zbałamucimy
2nd zbałamucisz zbałamucicie
3rd zbałamuci zbałamucą
impersonal zbałamuci się
past tense 1st zbałamuciłem zbałamuciłam zbałamuciliśmy zbałamuciłyśmy
2nd zbałamuciłeś zbałamuciłaś zbałamuciliście zbałamuciłyście
3rd zbałamucił zbałamuciła zbałamuciło zbałamucili zbałamuciły
impersonal zbałamucono
conditional 1st zbałamuciłbym zbałamuciłabym zbałamucilibyśmy zbałamuciłybyśmy
2nd zbałamuciłbyś zbałamuciłabyś zbałamucilibyście zbałamuciłybyście
3rd zbałamuciłby zbałamuciłaby zbałamuciłoby zbałamuciliby zbałamuciłyby
impersonal zbałamucono by
imperative 1st niech zbałamucę zbałamućmy
2nd zbałamuć zbałamućcie
3rd niech zbałamuci niech zbałamucą
passive adjectival participle zbałamucony zbałamucona zbałamucone zbałamuceni zbałamucone
anterior adverbial participle zbałamuciwszy
verbal noun zbałamucenie
adjective
adverb
nouns
verbs
  • nabałamucić
  • pobałamucić
  • przebałamucić
  • rozbałamucić
  • zabałamucić

Further reading
  • zbałamucić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zbałamucić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.