zbindować

Polish

Etymology

From z- +‎ bindować. First attested in 1909.[1]

Pronunciation
  • IPA(key): /zbinˈdɔ.vat͡ɕ/
  • Rhymes: -ɔvat͡ɕ
  • Syllabification: zbin‧do‧wać

Verb

zbindować pf (imperfective bindować)

  1. (transitive) to comb bind
    zbindować kartki ― to comb bind sheets of paper
    zbindowana książka ― comb bound book

Conjugation
Conjugation of zbindować pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zbindować
future tense 1st zbinduję zbindujemy
2nd zbindujesz zbindujecie
3rd zbinduje zbindują
impersonal zbinduje się
past tense 1st zbindowałem zbindowałam zbindowaliśmy zbindowałyśmy
2nd zbindowałeś zbindowałaś zbindowaliście zbindowałyście
3rd zbindował zbindowała zbindowało zbindowali zbindowały
impersonal zbindowano
conditional 1st zbindowałbym zbindowałabym zbindowalibyśmy zbindowałybyśmy
2nd zbindowałbyś zbindowałabyś zbindowalibyście zbindowałybyście
3rd zbindowałby zbindowałaby zbindowałoby zbindowaliby zbindowałyby
impersonal zbindowano by
imperative 1st niech zbinduję zbindujmy
2nd zbinduj zbindujcie
3rd niech zbinduje niech zbindują
passive adjectival participle zbindowany zbindowana zbindowane zbindowani zbindowane
anterior adverbial participle zbindowawszy
verbal noun zbindowanie
nouns

References
  1. Helena Orlicz-Garlikowska (1909) Misteryum: opowieść erotyczna‎, page 44‎

Further reading
  • zbindować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zbindować in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.