zdarzyć

Polish

Etymology

From z- +‎ darzyć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈzda.ʐɨt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -aʐɨt͡ɕ
  • Syllabification: zda‧rzyć

Verb

zdarzyć pf (imperfective zdarzać)

  1. (reflexive) to happen, to occur

Conjugation
Conjugation of zdarzyć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zdarzyć
future tense 1st zdarzę zdarzymy
2nd zdarzysz zdarzycie
3rd zdarzy zdarzą
impersonal zdarzy się
past tense 1st zdarzyłem zdarzyłam zdarzyliśmy zdarzyłyśmy
2nd zdarzyłeś zdarzyłaś zdarzyliście zdarzyłyście
3rd zdarzył zdarzyła zdarzyło zdarzyli zdarzyły
impersonal zdarzono
conditional 1st zdarzyłbym zdarzyłabym zdarzylibyśmy zdarzyłybyśmy
2nd zdarzyłbyś zdarzyłabyś zdarzylibyście zdarzyłybyście
3rd zdarzyłby zdarzyłaby zdarzyłoby zdarzyliby zdarzyłyby
impersonal zdarzono by
imperative 1st niech zdarzę zdarzmy
2nd zdarz zdarzcie
3rd niech zdarzy niech zdarzą
anterior adverbial participle zdarzywszy
verbal noun zdarzenie

Further reading
  • zdarzyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zdarzyć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.