zetrzeć

Polish

Etymology

From ze- +‎ trzeć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈzɛ.tʂɛt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛtʂɛt͡ɕ
  • Syllabification: ze‧trzeć

Verb

zetrzeć pf (imperfective ścierać)

  1. (transitive) to wipe off (remove by wiping), to rub off (remove by rubbing)
  2. (transitive) to abrade, to wear down
  3. (transitive, cooking) to grate, to shred
    Synonym: starkować
  4. (reflexive) to wear down, to become worn
  5. (reflexive) to clash, to butt heads

Conjugation
Conjugation of zetrzeć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zetrzeć
future tense 1st zetrę zetrzemy
2nd zetrzesz zetrzecie
3rd zetrze zetrą
impersonal zetrze się
past tense 1st starłem starłam starliśmy starłyśmy
2nd starłeś starłaś starliście starłyście
3rd starł starła starło starli starły
impersonal starto
conditional 1st starłbym starłabym starlibyśmy starłybyśmy
2nd starłbyś starłabyś starlibyście starłybyście
3rd starłby starłaby starłoby starliby starłyby
impersonal starto by
imperative 1st niech zetrę zetrzyjmy
2nd zetrzyj zetrzyjcie
3rd niech zetrze niech zetrą
passive adjectival participle starty starta starte starci starte
anterior adverbial participle starłszy
verbal noun starcie

Further reading
  • zetrzeć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zetrzeć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.