zoczyć

Polish

Etymology

From z- +‎ oko +‎ -yć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈzɔ.t͡ʂɨt͡ɕ/
  • Rhymes: -ɔt͡ʂɨt͡ɕ
  • Syllabification: zo‧czyć

Verb

zoczyć pf

  1. (transitive, dated) to see (to perceive with the eyes)
    Synonym: zobaczyć

Conjugation
Conjugation of zoczyć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zoczyć
future tense 1st zoczę zoczymy
2nd zoczysz zoczycie
3rd zoczy zoczą
impersonal zoczy się
past tense 1st zoczyłem zoczyłam zoczyliśmy zoczyłyśmy
2nd zoczyłeś zoczyłaś zoczyliście zoczyłyście
3rd zoczył zoczyła zoczyło zoczyli zoczyły
impersonal zoczono
conditional 1st zoczyłbym zoczyłabym zoczylibyśmy zoczyłybyśmy
2nd zoczyłbyś zoczyłabyś zoczylibyście zoczyłybyście
3rd zoczyłby zoczyłaby zoczyłoby zoczyliby zoczyłyby
impersonal zoczono by
imperative 1st niech zoczę zoczmy
2nd zocz zoczcie
3rd niech zoczy niech zoczą
passive adjectival participle zoczony zoczona zoczone zoczeni zoczone
anterior adverbial participle zoczywszy
verbal noun zoczenie

Further reading
  • zoczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zoczyć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.