Santtu

Finnish

Etymology

Diminutive of Aleksanteri and Santeri, with formal given name status since the end of the 20th century.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈsɑntːu/, [ˈs̠ɑn̪t̪ːu]
  • Rhymes: -ɑntːu
  • Syllabification(key): Sant‧tu

Proper noun

Santtu

  1. a male given name

Declension

Inflection of Santtu (Kotus type 1*C/valo, tt-t gradation)
nominative Santtu Santut
genitive Santun Santtujen
partitive Santtua Santtuja
illative Santtuun Santtuihin
singular plural
nominative Santtu Santut
accusative nom. Santtu Santut
gen. Santun
genitive Santun Santtujen
partitive Santtua Santtuja
inessive Santussa Santuissa
elative Santusta Santuista
illative Santtuun Santtuihin
adessive Santulla Santuilla
ablative Santulta Santuilta
allative Santulle Santuille
essive Santtuna Santtuina
translative Santuksi Santuiksi
instructive Santuin
abessive Santutta Santuitta
comitative See the possessive forms below.
Possessive forms of Santtu (type valo)
first-person singular possessor
singular plural
nominative Santtuni Santtuni
accusative nom. Santtuni Santtuni
gen. Santtuni
genitive Santtuni Santtujeni
partitive Santtuani Santtujani
inessive Santussani Santuissani
elative Santustani Santuistani
illative Santtuuni Santtuihini
adessive Santullani Santuillani
ablative Santultani Santuiltani
allative Santulleni Santuilleni
essive Santtunani Santtuinani
translative Santukseni Santuikseni
instructive
abessive Santuttani Santuittani
comitative Santtuineni
second-person singular possessor
singular plural
nominative Santtusi Santtusi
accusative nom. Santtusi Santtusi
gen. Santtusi
genitive Santtusi Santtujesi
partitive Santtuasi Santtujasi
inessive Santussasi Santuissasi
elative Santustasi Santuistasi
illative Santtuusi Santtuihisi
adessive Santullasi Santuillasi
ablative Santultasi Santuiltasi
allative Santullesi Santuillesi
essive Santtunasi Santtuinasi
translative Santuksesi Santuiksesi
instructive
abessive Santuttasi Santuittasi
comitative Santtuinesi
first-person plural possessor
singular plural
nominative Santtumme Santtumme
accusative nom. Santtumme Santtumme
gen. Santtumme
genitive Santtumme Santtujemme
partitive Santtuamme Santtujamme
inessive Santussamme Santuissamme
elative Santustamme Santuistamme
illative Santtuumme Santtuihimme
adessive Santullamme Santuillamme
ablative Santultamme Santuiltamme
allative Santullemme Santuillemme
essive Santtunamme Santtuinamme
translative Santuksemme Santuiksemme
instructive
abessive Santuttamme Santuittamme
comitative Santtuinemme
second-person plural possessor
singular plural
nominative Santtunne Santtunne
accusative nom. Santtunne Santtunne
gen. Santtunne
genitive Santtunne Santtujenne
partitive Santtuanne Santtujanne
inessive Santussanne Santuissanne
elative Santustanne Santuistanne
illative Santtuunne Santtuihinne
adessive Santullanne Santuillanne
ablative Santultanne Santuiltanne
allative Santullenne Santuillenne
essive Santtunanne Santtuinanne
translative Santuksenne Santuiksenne
instructive
abessive Santuttanne Santuittanne
comitative Santtuinenne
third-person possessor
singular plural
nominative Santtunsa Santtunsa
accusative nom. Santtunsa Santtunsa
gen. Santtunsa
genitive Santtunsa Santtujensa
partitive Santtuaan
Santtuansa
Santtujaan
Santtujansa
inessive Santussaan
Santussansa
Santuissaan
Santuissansa
elative Santustaan
Santustansa
Santuistaan
Santuistansa
illative Santtuunsa Santtuihinsa
adessive Santullaan
Santullansa
Santuillaan
Santuillansa
ablative Santultaan
Santultansa
Santuiltaan
Santuiltansa
allative Santulleen
Santullensa
Santuilleen
Santuillensa
essive Santtunaan
Santtunansa
Santtuinaan
Santtuinansa
translative Santukseen
Santuksensa
Santuikseen
Santuiksensa
instructive
abessive Santuttaan
Santuttansa
Santuittaan
Santuittansa
comitative Santtuineen
Santtuinensa
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.