aboć
Old Polish
Conjunction
aboć
- The meaning of this term is uncertain.
- 1461—1467, Sermones. Rękopiśmienne ekscerpty pochodzące z rkpsu Archiwum i Biblioteki Krakowskiej Kapituły Katedralnej o sygn. 230 (dawna sygn. 1421/108 Mns) z roku 1461-1467:
- Assument pennas ut aquile, ut (gl.: abocz; pro abycz?) de positis plumis... *renonciantur
-
Descendants
- Polish: aboć
References
- B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “aboć”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN
Polish
Etymology
Inherited from Old Polish aboć. By surface analysis, abo + -ć. First attested in 1461–1467.[1]
References
- B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “aboć”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN
Further reading
- “alboć, aboć”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish], 2010-2022
- “ABOĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 15.09.2022
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.