abrewiacyjny
Polish
Etymology
From abrewiacja + -ny. First attested in 1863.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /ab.rɛ.vjaˈt͡sɨj.nɨ/
- Rhymes: -ɨjnɨ
- Syllabification: ab‧re‧wia‧cyj‧ny
Adjective
abrewiacyjny (not comparable)
- (relational, palaeography) scribal abbreviation (abbreviations used by ancient and medieval scribes writing in various languages, including Latin, Greek, Old English, and Old Norse)
Declension
Declension of abrewiacyjny
| case | singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine personal/animate | masculine inanimate | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||
| nominative, vocative | abrewiacyjny | abrewiacyjne | abrewiacyjna | abrewiacyjni | abrewiacyjne | ||
| genitive | abrewiacyjnego | abrewiacyjnej | abrewiacyjnych | ||||
| dative | abrewiacyjnemu | abrewiacyjnym | |||||
| accusative | abrewiacyjnego | abrewiacyjny | abrewiacyjne | abrewiacyjną | abrewiacyjnych | abrewiacyjne | |
| instrumental | abrewiacyjnym | abrewiacyjnymi | |||||
| locative | abrewiacyjnej | abrewiacyjnych | |||||
Related terms
noun
- abrewiacja
- abrewiator
- abrewiatura
- abrewiologia
verb
- (Middle Polish) abrewiować impf
Further reading
- abrewiacyjny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.