acojonar
Spanish
Pronunciation
- IPA(key): /akoxoˈnaɾ/ [a.ko.xoˈnaɾ]
- Rhymes: -aɾ
- Syllabification: a‧co‧jo‧nar
Verb
acojonar (first-person singular present acojono, first-person singular preterite acojoné, past participle acojonado)
- (vulgar) to scare the shit out of
- (reflexive, vulgar, colloquial) to shit oneself, to crap one's pants (lose one's bravery)
- 1994, José Ángel Mañas, chapter VI, in Historias del Kronen, Barcelona: Ediciones Destino, →ISBN, page 95:
- Cuando viene mi tío de Valladolid se queda acojonado con el tráfico, me dice que es una ciudad de locos y no comprende cómo podemos vivir aquí.
- When my uncle from Valladolid comes, he gets frightened by the traffic, he says the city is insane and that he can't figure how we manage to live here.
-
Conjugation
Conjugation of acojonar (See Appendix:Spanish verbs)
Selected combined forms of acojonar
These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
with infinitive acojonar | |||||||
dative | acojonarme | acojonarte | acojonarle, acojonarse | acojonarnos | acojonaros | acojonarles, acojonarse | |
accusative | acojonarme | acojonarte | acojonarlo, acojonarla, acojonarse | acojonarnos | acojonaros | acojonarlos, acojonarlas, acojonarse | |
with gerund acojonando | |||||||
dative | acojonándome | acojonándote | acojonándole, acojonándose | acojonándonos | acojonándoos | acojonándoles, acojonándose | |
accusative | acojonándome | acojonándote | acojonándolo, acojonándola, acojonándose | acojonándonos | acojonándoos | acojonándolos, acojonándolas, acojonándose | |
with informal second-person singular tú imperative acojona | |||||||
dative | acojóname | acojónate | acojónale | acojónanos | not used | acojónales | |
accusative | acojóname | acojónate | acojónalo, acojónala | acojónanos | not used | acojónalos, acojónalas | |
with informal second-person singular vos imperative acojoná | |||||||
dative | acojoname | acojonate | acojonale | acojonanos | not used | acojonales | |
accusative | acojoname | acojonate | acojonalo, acojonala | acojonanos | not used | acojonalos, acojonalas | |
with formal second-person singular imperative acojone | |||||||
dative | acojóneme | not used | acojónele, acojónese | acojónenos | not used | acojóneles | |
accusative | acojóneme | not used | acojónelo, acojónela, acojónese | acojónenos | not used | acojónelos, acojónelas | |
with first-person plural imperative acojonemos | |||||||
dative | not used | acojonémoste | acojonémosle | acojonémonos | acojonémoos | acojonémosles | |
accusative | not used | acojonémoste | acojonémoslo, acojonémosla | acojonémonos | acojonémoos | acojonémoslos, acojonémoslas | |
with informal second-person plural imperative acojonad | |||||||
dative | acojonadme | not used | acojonadle | acojonadnos | acojonaos | acojonadles | |
accusative | acojonadme | not used | acojonadlo, acojonadla | acojonadnos | acojonaos | acojonadlos, acojonadlas | |
with formal second-person plural imperative acojonen | |||||||
dative | acojónenme | not used | acojónenle | acojónennos | not used | acojónenles, acojónense | |
accusative | acojónenme | not used | acojónenlo, acojónenla | acojónennos | not used | acojónenlos, acojónenlas, acojónense |
Further reading
- “acojonar”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.