afirmatywny

Polish

Etymology

Borrowed from Latin affirmātīvus + -ny. First attested in 1843.[1][2]

Pronunciation
  • IPA(key): /a.fir.maˈtɨv.nɨ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɨvnɨ
  • Syllabification: a‧fir‧ma‧tyw‧ny

Adjective

afirmatywny (not comparable, adverb afirmatywnie)

  1. affirmative (confirming)
    Synonym: afirmacyjny
    akcja afirmatywna ― affirmative action
    postawa afirmatywna ― an affirmative stance
    afirmatywna odpowiedź ― an affirmative answer
    afirmatywny stosunek ― an affirmative attitude

Declension
Declension of afirmatywny
case singular plural
masculine personal/animate masculine inanimate neuter feminine virile nonvirile
nominative, vocative afirmatywny afirmatywne afirmatywna afirmatywni afirmatywne
genitive afirmatywnego afirmatywnej afirmatywnych
dative afirmatywnemu afirmatywnym
accusative afirmatywnego afirmatywny afirmatywne afirmatywną afirmatywnych afirmatywne
instrumental afirmatywnym afirmatywnymi
locative afirmatywnej afirmatywnych
adjective
nouns
verb

References
  1. Tygodnik Literacki : literaturze, sztukom pięknym i krytyce poświęcony‎, issue R. 6, nr 10, 1843, page 74
  2. afirmatywny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
  • Pęzik, Piotr; Przepiórkowski, A.; Bańko, M.; Górski, R.; Lewandowska-Tomaszczyk, B (2012) Wyszukiwarka PELCRA dla danych NKJP. Narodowy Korpus Języka Polskiego [National Polish Language Corpus, PELCRA search engine]‎, Wydawnictwo PWN

Further reading
  • afirmatywny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • afirmatywny in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.