aklamować

Polish

Etymology

Learned borrowing from Latin acclāmō + -ować.[1] First attested in 1708.[2][3]

Pronunciation

  • IPA(key): /ak.laˈmɔ.vat͡ɕ/
  • (file)
  • Rhymes: -ɔvat͡ɕ
  • Syllabification: ak‧la‧mo‧wać

Verb

aklamować impf

  1. (transitive, politics) to acclaim (to vote by acclamation) [from 19th c.][4]
  2. (transitive, obsolete) to acclaim (to greet by shouting, to call out) [18th–19th c.][2][1]
  3. (obsolete) to cry out against, to decry [+ na (accusative) = against what] [18th–19th c.][2][4]

Conjugation

adjective
noun

References

  1. Witold Doroszewski, editor (1958–1969), aklamować”, in Słownik języka polskiego (in Polish), Warszawa: PWN
  2. Krystyna Siekierska (4.11.2021), AKLAMOWAĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
  3. aklamować in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
  4. J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), aklamować”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 1, Warsaw, page 17

Further reading

  • aklamować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • aklamować in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.