bóść

See also: bosc, Bosc, bość, and bòsc

Polish

Inherited from Proto-Slavic *bostì (stem *bod-), from Proto-Balto-Slavic *bestei, from Proto-Indo-European *bʰédʰh₂-e-ti, from *bʰedʰh₂- (“to pierce, stab”).[1]

bóść impf (perfective ubóść or bodnąć)

(transitive, of animals) to gore, to ram (to hit with horns) [+instrumental = with what]
(transitive) to stab, to sting, to jab (to hit with a sharp object) [+instrumental = with what]
(transitive) to sting emotionally

bóść impf (perfective pobóść)

Conjugation of bóść impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		bóść
present tense	1^st	bodę			bodziemy
	2^nd	bodziesz			bodziecie
	3^rd	bodzie			bodą
	impersonal	bodzie się
past tense	1^st	bodłem	bodłam		bodliśmy	bodłyśmy
	2^nd	bodłeś	bodłaś		bodliście	bodłyście
	3^rd	bódł	bodła	bodło	bodli	bodły
	impersonal	bodzono
future tense	1^st	będę bódł, będę bóść	będę bodła, będę bóść		będziemy bodli, będziemy bóść	będziemy bodły, będziemy bóść
	2^nd	będziesz bódł, będziesz bóść	będziesz bodła, będziesz bóść		będziecie bodli, będziecie bóść	będziecie bodły, będziecie bóść
	3^rd	będzie bódł, będzie bóść	będzie bodła, będzie bóść	będzie bodło, będzie bóść	będą bodli, będą bóść	będą bodły, będą bóść
	impersonal	będzie bóść się
conditional	1^st	bódłbym	bodłabym		bodlibyśmy	bodłybyśmy
	2^nd	bódłbyś	bodłabyś		bodlibyście	bodłybyście
	3^rd	bódłby	bodłaby	bodłoby	bodliby	bodłyby
	impersonal	bodzono by
imperative	1^st	niech bodę			bódźmy
	2^nd	bódź			bódźcie
	3^rd	niech bodzie			niech bodą
active adjectival participle		bodący	bodąca	bodące	bodący	bodące
passive adjectival participle		bodzony	bodzona	bodzone	bodzeni	bodzone
contemporary adverbial participle		bodąc
verbal noun		bodzenie

verbs

adjective

nouns

verb

Brückner, Aleksander (1927), “bóść”, in Słownik etymologiczny języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish), Warsaw: Wiedza Powszechna