błądzić

Old Polish błądzić, from Proto-Slavic *blǫditi, from Proto-Balto-Slavic *blándīˀtei, from Proto-Indo-European *bʰlondʰ-éye-ti. By surface analysis, błąd +‎ -ić

• IPA^(key): /ˈbwɔɲ.d͡ʑit͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔɲd͡ʑit͡ɕ
• Syllabification: błą‧dzić

błądzić impf (perfective zbłądzić or zabłądzić)

1. (intransitive) to lose one's way, to get lost

   Synonyms: błąkać się, gubić się

błądzić impf

1. (intransitive, of a person) to wander, to stray, to rove, to err

   Synonym: błąkać się

   prąd błądzący ― stray voltage/current

   długo błądzić ― to wander for a long time

   błądzić po omacku ― to wander blindly

2. (intransitive) to wander (to slowly and aimlessly touch)

   błądzić dłońmi/rękami ― to wander with one's hands

   błądzić palcami ― to wander with one's fingers

   błądzić oczami ― to wander with one's eyes

   błądzić spojrzeniem/wzrokiem ― to wander with one's look

   spojrzenie/wzrok błądzi ― one's look is wandering

   ręce/dłonie błądzą ― one's hands are wandering

   palce błądzą ― one's fingers are wandering

   oczy błądzą ― one's eyes are wandering

błądzić impf (perfective zbłądzić)

1. (intransitive, literary) to err, to stray, to make a mistake

   Synonym: mylić

   błądzić w życiu ― to err in life

• błądzić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• błądzić in Polish dictionaries at PWN