biblioznawczy
Polish
Etymology
From biblioznawca + -y. First attested in 1910.[1][2]
Pronunciation
- IPA(key): /bi.bljɔˈznaf.t͡ʂɨ/
- Rhymes: -aft͡ʂɨ
- Syllabification: bi‧blio‧znaw‧czy
Declension
Declension of biblioznawczy
| case | singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine personal/animate | masculine inanimate | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||
| nominative, vocative | biblioznawczy | biblioznawcze | biblioznawcza | biblioznawczy | biblioznawcze | ||
| genitive | biblioznawczego | biblioznawczej | biblioznawczych | ||||
| dative | biblioznawczemu | biblioznawczym | |||||
| accusative | biblioznawczego | biblioznawczy | biblioznawcze | biblioznawczą | biblioznawczych | biblioznawcze | |
| instrumental | biblioznawczym | biblioznawczymi | |||||
| locative | biblioznawczej | biblioznawczych | |||||
References
- Krytyka: miesięcznik społeczny, naukowy i literacki, 1910
- biblioznawczy in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Further reading
- biblioznawczy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- biblioznawczy in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.