bielicować

Polish

Etymology

From bielica + -ować. First attested in 1911.[1][2]

Pronunciation

  • IPA(key): /bjɛ.liˈt͡sɔ.vat͡ɕ/
  • (file)
  • Rhymes: -ɔvat͡ɕ
  • Syllabification: bie‧li‧co‧wać

Verb

bielicować impf

  1. (transitive) to podzolize (to transform into podzol)

Conjugation

adjectives
nouns

References

  1. Towarzystwo Naukowe Warszawskie (1911) Sprawozdania z posiedzen
  2. bielicować in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

  • bielicować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • bielicować in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.