circumlinens

Latin

Etymology

Present participle of circumlinō

Participle

circumlinēns m, f, n (genitive circumlinentis); third declension

  1. This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.

Inflection

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative circumlinēns circumlinēns circumlinentēs circumlinentia
Genitive circumlinentis circumlinentis circumlinentium circumlinentium
Dative circumlinentī circumlinentī circumlinentibus circumlinentibus
Accusative circumlinentem circumlinēns circumlinentēs, circumlinentīs circumlinentia
Ablative circumlinente, circumlinentī1 circumlinente, circumlinentī1 circumlinentibus circumlinentibus
Vocative circumlinēns circumlinēns circumlinentēs circumlinentia

1When used purely as an adjective.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.