cofnąć

Polish

From cofać +‎ -nąć.

cofnąć pf (imperfective cofać)

(transitive) to withdraw (to pull back)
(transitive, computing) to undo
(transitive, intransitive) to back up (to move a vehicle backwards)
(intransitive, of a vehicle) to back up (to move backwards)
(reflexive) to back off, to fall back, to recede (to move back)
(reflexive) to go back [+ do (genitive)] (in time)
(reflexive) to back down, to shy away [+ przed (instrumental) = from something]

Conjugation of cofnąć pf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		cofnąć
future tense	1^st	cofnę			cofniemy
	2^nd	cofniesz			cofniecie
	3^rd	cofnie			cofną
	impersonal	cofnie się
past tense	1^st	cofnąłem	cofnęłam		cofnęliśmy	cofnęłyśmy
	2^nd	cofnąłeś	cofnęłaś		cofnęliście	cofnęłyście
	3^rd	cofnął	cofnęła	cofnęło	cofnęli	cofnęły
	impersonal	cofnięto
conditional	1^st	cofnąłbym	cofnęłabym		cofnęlibyśmy	cofnęłybyśmy
	2^nd	cofnąłbyś	cofnęłabyś		cofnęlibyście	cofnęłybyście
	3^rd	cofnąłby	cofnęłaby	cofnęłoby	cofnęliby	cofnęłyby
	impersonal	cofnięto by
imperative	1^st	niech cofnę			cofnijmy
	2^nd	cofnij			cofnijcie
	3^rd	niech cofnie			niech cofną
passive adjectival participle		cofnięty	cofnięta	cofnięte	cofnięci	cofnięte
anterior adverbial participle		cofnąwszy
verbal noun		cofnięcie

adjectives

nouns

verbs