czołowy

Polish

Etymology

From czoło +‎ -owy.

Pronunciation

IPA^(key): /t͡ʂɔˈwɔ.vɨ/

Adjective

czołowy (not comparable, adverb czołowo)

leading, foremost
frontal

Declension

declension of czołowy

case	singular				plural
case	masculine personal/animate	masculine inanimate	neuter	feminine	virile	nonvirile
nominative, vocative	czołowy		czołowe	czołowa	czołowi	czołowe
genitive	czołowego			czołowej	czołowych
dative	czołowemu			czołowej	czołowym
accusative	czołowego	czołowy	czołowe	czołową	czołowych	czołowe
instrumental	czołowym			czołową	czołowymi
locative	czołowym			czołowej	czołowych

Further reading

czołowy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
czołowy in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.