diductio
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /diːˈduk.ti.oː/, [d̪iːˈd̪ʊkt̪ioː]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /diˈduk.t͡si.o/, [d̪iˈd̪ukt̪͡s̪io]
Declension
Third-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | dīductiō | dīductiōnēs |
Genitive | dīductiōnis | dīductiōnum |
Dative | dīductiōnī | dīductiōnibus |
Accusative | dīductiōnem | dīductiōnēs |
Ablative | dīductiōne | dīductiōnibus |
Vocative | dīductiō | dīductiōnēs |
References
- “diductio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- diductio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.