dosięgnąć

Polish

From do- +‎ sięgnąć.

dosięgnąć pf (imperfective dosięgać)

(transitive) to reach (with one's hands)
Nie mogę dosięgnąć pudełka z cukrem na górnej półce, pomożesz mi? ― I can't reach the sugar box on the top shelf, will you help me?
(literary, transitive) of misfortune or punishment: to happen to someone; to strike; to be faced with; to be exacted
W końcu dosięgnęła ich zasłużona kara. ― They were finally exacted their deserved punishment.

Mieszkańców wioski dosięgnął głód. ― The inhabitants of the village faced starvation.

Note that in the literary sense, the misfortune or punishment is the grammatical subject, while the sufferer is the object.

Conjugation of dosięgnąć pf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		dosięgnąć
future tense	1^st	dosięgnę			dosięgniemy
	2^nd	dosięgniesz			dosięgniecie
	3^rd	dosięgnie			dosięgną
	impersonal	dosięgnie się
past tense	1^st	dosięgnąłem	dosięgnęłam		dosięgnęliśmy	dosięgnęłyśmy
	2^nd	dosięgnąłeś	dosięgnęłaś		dosięgnęliście	dosięgnęłyście
	3^rd	dosięgnął	dosięgnęła	dosięgnęło	dosięgnęli	dosięgnęły
	impersonal	dosięgnięto
conditional	1^st	dosięgnąłbym	dosięgnęłabym		dosięgnęlibyśmy	dosięgnęłybyśmy
	2^nd	dosięgnąłbyś	dosięgnęłabyś		dosięgnęlibyście	dosięgnęłybyście
	3^rd	dosięgnąłby	dosięgnęłaby	dosięgnęłoby	dosięgnęliby	dosięgnęłyby
	impersonal	dosięgnięto by
imperative	1^st	niech dosięgnę			dosięgnijmy
	2^nd	dosięgnij			dosięgnijcie
	3^rd	niech dosięgnie			niech dosięgną
passive adjectival participle		dosięgnięty	dosięgnięta	dosięgnięte	dosięgnięci	dosięgnięte
anterior adverbial participle		dosięgnąwszy
verbal noun		dosięgnięcie