dubitabundus

Latin

Etymology

dubitō (waver, doubt) + -bundus

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /du.bi.taˈbun.dus/, [dʊ.bɪ.taˈbʊn.dʊs]

Adjective

dubitabundus (feminine dubitabunda, neuter dubitabundum); first/second declension

  1. doubtful (full of doubts)

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative dubitabundus dubitabunda dubitabundum dubitabundī dubitabundae dubitabunda
Genitive dubitabundī dubitabundae dubitabundī dubitabundōrum dubitabundārum dubitabundōrum
Dative dubitabundō dubitabundō dubitabundīs
Accusative dubitabundum dubitabundam dubitabundum dubitabundōs dubitabundās dubitabunda
Ablative dubitabundō dubitabundā dubitabundō dubitabundīs
Vocative dubitabunde dubitabunda dubitabundum dubitabundī dubitabundae dubitabunda
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.