dwukrotny

Polish

Etymology

From dwu- +‎ -krotny.

Pronunciation

IPA^(key): /dvuˈkrɔt.nɨ/
Audio (file)
Rhymes: -ɔtnɨ
Syllabification: dwu‧krot‧ny

Adjective

dwukrotny (not comparable, adverb dwukrotnie or dwakroć)

two-time
dwukrotny mistrz świata ― two-time world champion
twofold

Declension

Declension of dwukrotny

case	singular				plural
case	masculine personal/animate	masculine inanimate	neuter	feminine	virile	nonvirile
nominative, vocative	dwukrotny		dwukrotne	dwukrotna	dwukrotni	dwukrotne
genitive	dwukrotnego			dwukrotnej	dwukrotnych
dative	dwukrotnemu			dwukrotnej	dwukrotnym
accusative	dwukrotnego	dwukrotny	dwukrotne	dwukrotną	dwukrotnych	dwukrotne
instrumental	dwukrotnym			dwukrotną	dwukrotnymi
locative	dwukrotnym			dwukrotnej	dwukrotnych

Derived terms

noun

dwukrotność

Further reading

dwukrotny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
dwukrotny in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.