dziać

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish dziać[1], from Proto-Slavic *děti, from Proto-Balto-Slavic *dḗˀtei, from Proto-Indo-European *dʰéh₁t, from *dʰeh₁- (to do, put).

Pronunciation

  • IPA(key): /d͡ʑat͡ɕ/
  • (file)
  • (file)
  • Rhymes: -at͡ɕ
  • Syllabification: dziać

Verb

dziać impf (perfective udziać)

  1. (transitive, intransitive) to knit (to turn thread or yarn into a piece of fabric)
    Synonym: robić na drutach

Verb

dziać impf (perfective stać się)

  1. (reflexive) to happen, to occur, to take place
    Synonyms: wydarzać się, zachodzić

Conjugation

Derived terms

adjective
  • dziejowy
nouns
phrase
  • niech się dzieje, co chce
verbs
  • nadziać pf, nadziewać impf
  • oddziać pf, oddziewać impf
  • podziać pf, podziewać impf
  • przedziać pf
  • przydziać pf, przydziewać impf
  • rozdziać pf, rozdziewać impf
  • spodziać pf, spodziewać impf
  • wdziać pf, wdziewać impf
  • zadziać pf, zadziewać impf
  • zdziać pf, zdziewać impf
verb
adjective
nouns

References

  1. K. Nitsch, editor (1957), dziać, dzieć, dziejać”, in Słownik staropolski (in Old Polish), volume 2, Warsaw, Kraków: Polish Academy of Sciences, page 252

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.