dziabnąć

Polish

Etymology

From dziabać +‎ -nąć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈd͡ʑab.nɔɲt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -abnɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: dziab‧nąć

Verb

dziabnąć pf (imperfective dziabać)

  1. (transitive, colloquial) to hit with a sharp tool
    Synonyms: ciapnąć, łupnąć
  2. (transitive, Poznań) to weed
    Synonym: wyplewić
  3. (transitive, colloquial) to sip
    Synonym: popić
  4. (transitive, colloquial) to nibble
    Synonym: ciapnąć
  5. (transitive, colloquial, of animals) to bite
    Synonym: ukąsić
  6. (transitive, slang) to tattoo
    Synonyms: wydziarać, wydziergać
  7. (reflexive, colloquial) to hit oneself with a sharp tool
    Synonym: łupnąć się

Conjugation
Conjugation of dziabnąć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive dziabnąć
future tense 1st dziabnę dziabniemy
2nd dziabniesz dziabniecie
3rd dziabnie dziabną
impersonal dziabnie się
past tense 1st dziabnąłem dziabnęłam dziabnęliśmy dziabnęłyśmy
2nd dziabnąłeś dziabnęłaś dziabnęliście dziabnęłyście
3rd dziabnął dziabnęła dziabnęło dziabnęli dziabnęły
impersonal dziabnięto
conditional 1st dziabnąłbym dziabnęłabym dziabnęlibyśmy dziabnęłybyśmy
2nd dziabnąłbyś dziabnęłabyś dziabnęlibyście dziabnęłybyście
3rd dziabnąłby dziabnęłaby dziabnęłoby dziabnęliby dziabnęłyby
impersonal dziabnięto by
imperative 1st niech dziabnę dziabnijmy
2nd dziabnij dziabnijcie
3rd niech dziabnie niech dziabną
passive adjectival participle dziabnięty dziabnięta dziabnięte dziabnięci dziabnięte
anterior adverbial participle dziabnąwszy
verbal noun dziabnięcie
nouns
  • dziabka
  • dziabnięcie

Further reading
  • dziabnąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • dziabnąć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.