furibundus

Latin

Etymology

furō (rave, rage) + -bundus.

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /fu.riˈbun.dus/, [fʊrɪˈbʊn̪d̪ʊs̠]
  • (Ecclesiastical) IPA(key): /fu.riˈbun.dus/, [furiˈbun̪d̪us]

Adjective

furibundus (feminine furibunda, neuter furibundum); first/second-declension adjective

  1. frantic, frenzied
  2. maddened, raving
  3. inspired

Declension

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative furibundus furibunda furibundum furibundī furibundae furibunda
Genitive furibundī furibundae furibundī furibundōrum furibundārum furibundōrum
Dative furibundō furibundō furibundīs
Accusative furibundum furibundam furibundum furibundōs furibundās furibunda
Ablative furibundō furibundā furibundō furibundīs
Vocative furibunde furibunda furibundum furibundī furibundae furibunda

Derived terms

Descendants

References

  • furibundus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • furibundus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • furibundus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.