hańbić

Polish

Etymology

From hańba +‎ -ić.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈxaɲ.bit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -aɲbit͡ɕ
  • Syllabification: hań‧bić

Verb

hańbić impf (perfective zhańbić)

  1. (transitive) to dishonour, to disgrace, to discredit
    Synonyms: see Thesaurus:obrażać
  2. (reflexive) to dishonour oneself, to disgrace oneself, to discredit oneself

Conjugation
Conjugation of hańbić impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive hańbić
present tense 1st hańbię hańbimy
2nd hańbisz hańbicie
3rd hańbi hańbią
impersonal hańbi się
past tense 1st hańbiłem hańbiłam hańbiliśmy hańbiłyśmy
2nd hańbiłeś hańbiłaś hańbiliście hańbiłyście
3rd hańbił hańbiła hańbiło hańbili hańbiły
impersonal hańbiono
future tense 1st będę hańbił,
będę hańbić
 będę hańbiła,
będę hańbić
 będziemy hańbili,
będziemy hańbić
 będziemy hańbiły,
będziemy hańbić
2nd będziesz hańbił,
będziesz hańbić
 będziesz hańbiła,
będziesz hańbić
 będziecie hańbili,
będziecie hańbić
 będziecie hańbiły,
będziecie hańbić
3rd będzie hańbił,
będzie hańbić
 będzie hańbiła,
będzie hańbić
 będzie hańbiło,
będzie hańbić
 będą hańbili,
będą hańbić
 będą hańbiły,
będą hańbić
impersonal będzie hańbić się
conditional 1st hańbiłbym hańbiłabym hańbilibyśmy hańbiłybyśmy
2nd hańbiłbyś hańbiłabyś hańbilibyście hańbiłybyście
3rd hańbiłby hańbiłaby hańbiłoby hańbiliby hańbiłyby
impersonal hańbiono by
imperative 1st niech hańbię hańbijmy
2nd hańbij hańbijcie
3rd niech hańbi niech hańbią
active adjectival participle hańbiący hańbiąca hańbiące hańbiący hańbiące
contemporary adverbial participle hańbiąc
verbal noun hańbienie

Derived terms
proverb
  • żadna praca nie hańbi

Further reading
  • hańbić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • hańbić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.