haecceitas

Latin

Etymology

Coined by Duns Scotus from haec, a form of hic (this). Literally “this-ness”.

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /hae̯kˈke.i.taːs/, [häe̯kˈkeɪt̪äːs̠]
  • (Ecclesiastical) IPA(key): /etˈt͡ʃe.i.tas/, [etˈt͡ʃɛːit̪äs]

Noun

haecceitās f (genitive haecceitātis); third declension

  1. (Medieval Latin) The essence of a particular thing; those qualities that define it and make it unique.

Declension

Third-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative haecceitās haecceitātēs
Genitive haecceitātis haecceitātum
Dative haecceitātī haecceitātibus
Accusative haecceitātem haecceitātēs
Ablative haecceitāte haecceitātibus
Vocative haecceitās haecceitātēs

Descendants

  • English: haecceity

Spanish

Etymology

From Latin haecceitās.

Noun

haecceitas f (plural haecceitas)

  1. (philosophy) haecceity
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.