hinnibundus

Latin

Etymology

hinniō (neigh, whinny) + -bundus

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /hin.niˈbun.dus/, [hɪnːɪˈbʊn̪d̪ʊs̠]
  • (Ecclesiastical) IPA(key): /in.niˈbun.dus/, [inːiˈbun̪d̪us]

Adjective

hinnibundus (feminine hinnibunda, neuter hinnibundum); first/second-declension adjective

  1. neighing
  2. constantly neighing

Declension

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative hinnibundus hinnibunda hinnibundum hinnibundī hinnibundae hinnibunda
Genitive hinnibundī hinnibundae hinnibundī hinnibundōrum hinnibundārum hinnibundōrum
Dative hinnibundō hinnibundō hinnibundīs
Accusative hinnibundum hinnibundam hinnibundum hinnibundōs hinnibundās hinnibunda
Ablative hinnibundō hinnibundā hinnibundō hinnibundīs
Vocative hinnibunde hinnibunda hinnibundum hinnibundī hinnibundae hinnibunda

References

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.