inducir
Asturian
Pronunciation
- IPA(key): /induˈθiɾ/, [ĩn̪.d̪uˈθiɾ]
Conjugation
This verb needs an inflection-table template.
Galician
Verb
inducir (first-person singular present induzo, first-person singular preterite traducín, past participle traducido)
- to induce
Conjugation
Conjugation of inducir
infinitive | inducir | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
gerund | inducindo | ||||||
past participle | singular | plural | |||||
masculine | inducido | inducidos | |||||
feminine | inducida | inducidas | |||||
person | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
indicative | eu | ti | el / ela / Vde. | nós | vós | eles / elas / Vdes. | |
present | induzo | induces | induce | inducimos | inducides | inducen | |
imperfect | inducía | inducías | inducía | induciamos | induciades | inducían | |
preterite | inducín | induciches | induciu | inducimos | inducistes | induciron | |
pluperfect | inducira | induciras | inducira | induciramos | inducirades | induciran | |
future | inducirei | inducirás | inducirá | induciremos | induciredes | inducirán | |
conditional | induciría | inducirías | induciría | induciriamos | induciriades | inducirían | |
subjunctive | eu | ti | el / ela / Vde. | nós | vós | eles / elas / Vdes. | |
present | induza | induzas | induza | induzamos | induzades | induzan | |
preterite | inducise | inducises | inducise | inducísemos | inducísedes | inducisen | |
future | inducir | inducires | inducir | inducirmos | inducirdes | induciren | |
imperative | — | ti | Vde. | nós | vós | Vdes. | |
affirmative | — | induce | induza | induzamos | inducide | induzan | |
negative | — | induzas | induza | induzamos | induzades | induzan | |
personal infinitive | eu | ti | el / ela / Vde. | nós | vós | eles / elas / Vdes. | |
inducir | inducires | inducir | inducirmos | inducirdes | induciren |
Further reading
- “inducir” in Dicionario da Real Academia Galega, Royal Galician Academy.
Spanish
Pronunciation
- IPA(key): (Spain) /induˈθiɾ/ [ĩn̪.d̪uˈθiɾ]
- IPA(key): (Latin America) /induˈsiɾ/ [ĩn̪.d̪uˈsiɾ]
Audio (Colombia) (file) - Rhymes: -iɾ
- Syllabification: in‧du‧cir
Verb
inducir (first-person singular present induzco, first-person singular preterite induje, past participle inducido)
Conjugation
Conjugation of inducir (irregular; c-zc alternation) (See Appendix:Spanish verbs)
Selected combined forms of inducir (irregular; c-zc alternation)
These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
with infinitive inducir | |||||||
dative | inducirme | inducirte | inducirle, inducirse | inducirnos | induciros | inducirles, inducirse | |
accusative | inducirme | inducirte | inducirlo, inducirla, inducirse | inducirnos | induciros | inducirlos, inducirlas, inducirse | |
with gerund induciendo | |||||||
dative | induciéndome | induciéndote | induciéndole, induciéndose | induciéndonos | induciéndoos | induciéndoles, induciéndose | |
accusative | induciéndome | induciéndote | induciéndolo, induciéndola, induciéndose | induciéndonos | induciéndoos | induciéndolos, induciéndolas, induciéndose | |
with informal second-person singular tú imperative induce | |||||||
dative | indúceme | indúcete | indúcele | indúcenos | not used | indúceles | |
accusative | indúceme | indúcete | indúcelo, indúcela | indúcenos | not used | indúcelos, indúcelas | |
with informal second-person singular vos imperative inducí | |||||||
dative | inducime | inducite | inducile | inducinos | not used | induciles | |
accusative | inducime | inducite | inducilo, inducila | inducinos | not used | inducilos, inducilas | |
with formal second-person singular imperative induzca | |||||||
dative | indúzcame | not used | indúzcale, indúzcase | indúzcanos | not used | indúzcales | |
accusative | indúzcame | not used | indúzcalo, indúzcala, indúzcase | indúzcanos | not used | indúzcalos, indúzcalas | |
with first-person plural imperative induzcamos | |||||||
dative | not used | induzcámoste | induzcámosle | induzcámonos | induzcámoos | induzcámosles | |
accusative | not used | induzcámoste | induzcámoslo, induzcámosla | induzcámonos | induzcámoos | induzcámoslos, induzcámoslas | |
with informal second-person plural imperative inducid | |||||||
dative | inducidme | not used | inducidle | inducidnos | inducíos | inducidles | |
accusative | inducidme | not used | inducidlo, inducidla | inducidnos | inducíos | inducidlos, inducidlas | |
with formal second-person plural imperative induzcan | |||||||
dative | indúzcanme | not used | indúzcanle | indúzcannos | not used | indúzcanles, indúzcanse | |
accusative | indúzcanme | not used | indúzcanlo, indúzcanla | indúzcannos | not used | indúzcanlos, indúzcanlas, indúzcanse |
Derived terms
Further reading
- “inducir”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.