interpunkcyjny
Polish
Etymology
From interpunkcja + -ny.
Pronunciation
- IPA(key): /in.tɛr.puŋkˈt͡sɨj.nɨ/
Audio (file) - Rhymes: -ɨjnɨ
- Syllabification: in‧ter‧punk‧cyj‧ny
Adjective
interpunkcyjny (not comparable)
- (linguistics, relational) punctuation (the use of punctuation marks in text and the rules that govern it)
- Synonym: przestankowy
Declension
Declension of interpunkcyjny
| case | singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine personal/animate | masculine inanimate | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||
| nominative, vocative | interpunkcyjny | interpunkcyjne | interpunkcyjna | interpunkcyjni | interpunkcyjne | ||
| genitive | interpunkcyjnego | interpunkcyjnej | interpunkcyjnych | ||||
| dative | interpunkcyjnemu | interpunkcyjnym | |||||
| accusative | interpunkcyjnego | interpunkcyjny | interpunkcyjne | interpunkcyjną | interpunkcyjnych | interpunkcyjne | |
| instrumental | interpunkcyjnym | interpunkcyjnymi | |||||
| locative | interpunkcyjnej | interpunkcyjnych | |||||
Further reading
- interpunkcyjny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- interpunkcyjny in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.