kertészeim

Hungarian

Etymology

kertész + -eim (possessive suffix)

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈkɛrteːsɛʲim]
  • Hyphenation: ker‧té‧sze‧im

Noun

kertészeim

  1. first-person singular (multiple possessions) possessive of kertész

Declension

Inflection (stem in -e-, front unrounded harmony)
singular plural
nominative kertészeim
accusative kertészeimet
dative kertészeimnek
instrumental kertészeimmel
causal-final kertészeimért
translative kertészeimmé
terminative kertészeimig
essive-formal kertészeimként
essive-modal kertészeimül
inessive kertészeimben
superessive kertészeimen
adessive kertészeimnél
illative kertészeimbe
sublative kertészeimre
allative kertészeimhez
elative kertészeimből
delative kertészeimről
ablative kertészeimtől
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.