kjenning

Norwegian Nynorsk

Etymology 1

kjenne + -ing

Noun

kjenning f (definite singular kjenninga, indefinite plural kjenningar, definite plural kjenningane)

  1. feeling

kjenning m (definite singular kjenningen, indefinite plural kjenningar, definite plural kjenningane)

  1. someone known

Etymology 2

Borrowed from Old Norse kenning.

Alternative forms

Noun

kjenning m (definite singular kjenningen, indefinite plural kjenningar, definite plural kjenningane)

  1. kenning

References

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.