koolja
Estonian
Pronunciation
- IPA(key): /ˈkoːljɑ/, [ˈkoːlʲjɑ̈]
- Rhymes: -oːljɑ
- Hyphenation: kool‧ja
Noun
koolja (genitive koolja, partitive kooljat)
- a dead person, dead man
- 1921, A. H. Tammsaare, “Act 4”, in Juudit, Tallinn: Varrak, page 110:
- Naine, su laps on ju surnud, ta on ammugi surnud, kooljale otsid sa vett.
- Woman, your child's dead, he's long dead, you're looking for water for a dead person.
-
Declension
Inflection of koolja (ÕS type 1/ohutu, no gradation)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | koolja | kooljad |
accusative | koolja | kooljad |
genitive | koolja | kooljate |
partitive | kooljat | kooljaid |
illative | kooljasse | kooljatesse kooljaisse |
inessive | kooljas | kooljates kooljais |
elative | kooljast | kooljatest kooljaist |
allative | kooljale | kooljatele kooljaile |
adessive | kooljal | kooljatel kooljail |
ablative | kooljalt | kooljatelt kooljailt |
translative | kooljaks | kooljateks kooljaiks |
terminative | kooljani | kooljateni |
essive | kooljana | kooljatena |
abessive | kooljata | kooljateta |
comitative | kooljaga | kooljatega |
Synonyms
- surnu, koolnu, kooljas
Derived terms
- kooljalik
- kooljakahvatu
- kooljakuu
- kooljaluu
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.