kroić

Polish

Inherited from Proto-Slavic *krojiti, from Proto-Indo-European *krey-, whence English certain, criticize, criminate and rinse. Also Spanish cernir (“to sift, sieve”) and cribar (“to winnow, sieve, sift”). Also Dutch and German reinigen (“to clean, purify”).

kroić impf

(transitive) to cut, to slice (e.g. bread or cloth with a sharp device)
Synonyms: ciachać, ciąć, narzynać, rzezać
(transitive, colloquial, medicine) to cut, to slice, to operate
(slang, transitive) to steal
Synonyms: see Thesaurus:kraść
(transitive) to cut, to slice, to reduce (e.g. a budget)
(reflexive, intransitive, colloquial) to be in for, to be afoot to be expected [+dative = who]
Synonym: zanosić się

Conjugation of kroić impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		kroić
present tense	1^st	kroję			kroimy
	2^nd	kroisz			kroicie
	3^rd	kroi			kroją
	impersonal	kroi się
past tense	1^st	kroiłem	kroiłam		kroiliśmy	kroiłyśmy
	2^nd	kroiłeś	kroiłaś		kroiliście	kroiłyście
	3^rd	kroił	kroiła	kroiło	kroili	kroiły
	impersonal	krojono
future tense	1^st	będę kroił, będę kroić	będę kroiła, będę kroić		będziemy kroili, będziemy kroić	będziemy kroiły, będziemy kroić
	2^nd	będziesz kroił, będziesz kroić	będziesz kroiła, będziesz kroić		będziecie kroili, będziecie kroić	będziecie kroiły, będziecie kroić
	3^rd	będzie kroił, będzie kroić	będzie kroiła, będzie kroić	będzie kroiło, będzie kroić	będą kroili, będą kroić	będą kroiły, będą kroić
	impersonal	będzie kroić się
conditional	1^st	kroiłbym	kroiłabym		kroilibyśmy	kroiłybyśmy
	2^nd	kroiłbyś	kroiłabyś		kroilibyście	kroiłybyście
	3^rd	kroiłby	kroiłaby	kroiłoby	kroiliby	kroiłyby
	impersonal	krojono by
imperative	1^st	niech kroję			krójmy
	2^nd	krój			krójcie
	3^rd	niech kroi			niech kroją
active adjectival participle		krojący	krojąca	krojące	krojący	krojące
passive adjectival participle		krojony	krojona	krojone	krojeni	krojone
contemporary adverbial participle		krojąc
verbal noun		krojenie

verbs

noun/adjective

nouns

adjectives

nouns

verbs