leżeć

See also: leżec

Polish

Inherited from Proto-Slavic *ležàti, from Proto-Balto-Slavic *legḗˀtei, from Proto-Indo-European *légʰyeti (“to be lying down”), ye-present of *legʰ- (“to lie”).

leżeć impf

(intransitive) to lie (to be in horizontal position)
(intransitive) to lie (to be situated)
Pieniądze leżą na stole. ― The money is on the table.

Conjugation of leżeć impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		leżeć
present tense	1^st	leżę			leżymy
	2^nd	leżysz			leżycie
	3^rd	leży			leżą
	impersonal	leży się
past tense	1^st	leżałem	leżałam		leżeliśmy	leżałyśmy
	2^nd	leżałeś	leżałaś		leżeliście	leżałyście
	3^rd	leżał	leżała	leżało	leżeli	leżały
	impersonal	leżano
future tense	1^st	będę leżał, będę leżeć	będę leżała, będę leżeć		będziemy leżeli, będziemy leżeć	będziemy leżały, będziemy leżeć
	2^nd	będziesz leżał, będziesz leżeć	będziesz leżała, będziesz leżeć		będziecie leżeli, będziecie leżeć	będziecie leżały, będziecie leżeć
	3^rd	będzie leżał, będzie leżeć	będzie leżała, będzie leżeć	będzie leżało, będzie leżeć	będą leżeli, będą leżeć	będą leżały, będą leżeć
	impersonal	będzie leżeć się
conditional	1^st	leżałbym	leżałabym		leżelibyśmy	leżałybyśmy
	2^nd	leżałbyś	leżałabyś		leżelibyście	leżałybyście
	3^rd	leżałby	leżałaby	leżałoby	leżeliby	leżałyby
	impersonal	leżano by
imperative	1^st	niech leżę			leżmy
	2^nd	leż			leżcie
	3^rd	niech leży			niech leżą
active adjectival participle		leżący	leżąca	leżące	leżący	leżące
contemporary adverbial participle		leżąc
verbal noun		leżenie

nouns

verbs

nouns

verbs